ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြၾကားက ဥပေဒမဲ့ ေျမသိမ္းမႈမ်ား

ျမန္မာအစိုးရရဲ႕ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးဘက္ တိမ္းညႊတ္ေနမႈအေပၚ  ႏိုင္ငံတကာ အစိုးရေတြက ေအာတိုက္ခ်ီးမြမ္းေနၾကခ်ိန္မွာ ျပည္တြင္းမွာလည္း ေျမယာအဓမၼ သိမ္းပိုက္မႈေတြ တစထက္တစ ပိုမ်ားလာေနတယ္လုိ႔ သိရပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ အစိုးရေအဂ်င္စီေတြနဲ႔ ျပည္တြင္းလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးေတြဟာ ႏိုင္ငံျခားရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈေတြကို လက္ခံႀကိဳဆိုဖို႔ သူတို႔ကိုယ္သူတို႔ ျပင္ဆင္ေနရာခ်ေနၾကလို႔ပါတဲ့။

၂၀၁၁ ခုႏွစ္ ေအာက္တိုဘာလ ၂၇ ရက္ေန႔က ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္ ေျမသိမ္းခံရမႈအတြက္ ဆႏၵျပေနသည့္ လယ္သမားမ်ား (ဓာတ္ပံု - ဧရာဝတီ)

ႏိုင္ငံတဝန္းက လယ္သမားေတြဟာ သူတို႔ရဲ႕ လယ္ေျမေတြကေန အတင္းေမာင္းထုတ္ ခံေနၾကရပါတယ္။ ဒီလို ေမာင္းထုတ္ခံရတဲ့အတြက္လည္း ဥပဒေရွ႕ေမွာက္ အယူခံႏိုင္ဖို႔ သူတို႔မွာ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ နည္းနည္းပဲရွိတာပါ။ ဒါက ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အေနာက္ႏိုင္ငံေတြမွာ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ရဲ႕ “ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ” နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေျပာဆိုေနၾကေပမယ့္ ျမန္မာျပည္ရဲ႕ တရားဥပေဒစိုးမိုးေရးက ၁၂ ရာစု ဥေရာပမွာရွိခဲ့တဲ့ အေျခအေန သာသာပဲ ရွိလို႔ပါပဲ။
အလယ္ေခတ္တုန္းက ဥေရာပမွာ ေျမယာပိုင္ဆိုင္မႈကို လက္နက္နဲ႔ အင္အားရွိသူေတြကပဲ အဆံုးအျဖတ္ ေပးခဲ့ၾကတာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ ဓားရွည္ထက္ထက္နဲ႔ ကိုယ္ပိုင္စစ္တပ္ေတြေပါ့။ ျမန္မာျပည္မွာလည္း အခုကာလမွာ စစ္တပ္နဲ႔ ခ်ိတ္ဆက္ရွိတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးေတြက ဥေရာပအလယ္ေခတ္က လုပ္ခဲ့တာမ်ိဳးေတြအတိုင္း အေတာ္မ်ားမ်ား လုပ္ေနၾကတာပါပဲ။
ေလာေလာဆယ္ ရန္ကုန္တိုင္းေဒသႀကီးရဲ႕ ေတာင္ဖက္ ပင္လယ္ကမ္းေျခနားမွာ၊ မႏၲေလးၿမိဳ႕တဝုိက္မွာ၊ ၿပီးေတာ့ ျမန္မာျပည္ေျမာက္ပိုင္း တ႐ုတ္နယ္စပ္အနီးက ေဒသေတြမွာ ေျမယာသိမ္းမႈေတြ ျဖစ္ေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။
ဘဂၤလားပင္လယ္ေအာ္ကေန ျမန္မာျပည္ကိုျဖတ္ၿပီး တ႐ုတ္ႏိုင္ငံထဲ သြယ္တန္းဖုိ႔ တည္ေဆာက္ေနတဲ့ ေရနံနဲ႔ သဘာဝဓာတ္ေငြ႔ ပိုက္လိုင္းလိုမ်ိဳး စီမံကိန္းႀကီးေတြနဲ႔ စစ္တပ္အေပါင္းအပါ ကုမၸဏီေတြရဲ႕ စက္မႈလုပ္ငန္း စီမံကိန္းေတြေၾကာင့္လည္း လယ္သမားေတြနဲ႔ သူတို႔မိသားစုေတြဟာ သူတို႔ေနရာေတြကေန အဓမၼ ေရႊ႕ေျပာင္းခံေနၾကပါတယ္။
ေဒသဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္ေတြက ေမာင္းထုတ္ခံရတဲ့ လယ္သမားေတြဘက္ကေန ရပ္တာေတာင္မွပဲ စီးပြားေရးကုမၸဏီႀကီးေတြက အဲဒီအာဏာပိုင္ေတြကို ဂ႐ုမစိုက္ဘဲ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားတာပါ။ မဂၤလာဒုံၿမိဳ႕နယ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး႐ံုးက တားျမစ္အမိန္႔ ထုတ္ခဲ့ေပမယ့္ ေဇကမာၻကုမၸဏီက သိမ္းထားတဲ့ေျမကို ဘယ္လိုမ်ိဳး ရွင္းလင္းေရး ဆက္လုပ္ေနတဲ့အေၾကာင္း ၿပီးခဲ့တဲ့တပတ္ကပဲ ဧရာဝတီက ေရးသားတင္ျပခဲ့ပါေသးတယ္။
ေဇကမာၻကုမၸဏီကို အာဏာရ ျပည္ေထာင္စုႀကံ့ခိုင္ေရးႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးေရးပါတီ (USDP) ရဲ႕လႊတ္ေတာ္အမတ္ ဦးခင္ေရႊက ပိုင္တာျဖစ္ပါတယ္။
“စစ္တပ္အရာရွိေဟာင္းမ်ားအေနႏွင့္ စက္မႈလုပ္ငန္းအပါအဝင္ အျခားက႑မ်ားတြင္ ေနရာယူလာၾကၿပီး ၄င္းတို႔ ယခင္ကရွိခဲ့သည့္ လုပ္ပိုင္ခြင့္ကို ဆက္လက္အသံုးခ်ေနသျဖင့္ ျမန္မာျပည္သည္ စိန္ေခၚမႈအသစ္မ်ားႏွင့္ ရင္ဆိုင္ေနရသည္” လို႔ ကုလသမဂၢ လူ႔အခြင့္အေရးေကာင္စီကို မၾကာခင္က တင္သြင္းခဲ့တဲ့ အာရွလူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္ အစီရင္ခံစာထဲမွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
“စစ္တပ္၊ အစိုးရေအးဂ်င့္မ်ားႏွင့္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းတို႔ ေပါင္းဆံုမႈသည္ အႏၲရာယ္ႀကီးမားလြန္းသည့္ ဖြ႔ံၿဖိဳးတုိးတက္မႈ
ျဖစ္သည္ကို တစထက္တစ ပိုမ်ားလာေသာ စိုးရိမ္ဖြယ္ေကာင္းလွသည့္ ေျမယာသိမ္းဆည္းမႈျပႆနာတြင္ ေတြ႔ျမင္ႏိုင္သည္” လို႔လည္း အစီရင္ခံစာက ဆိုပါေသးတယ္။
ဒါ့အျပင္ ျမန္မာျပည္က အမႈေတြရဲ႕ ၇၀ ရာခိုင္ႏႈန္းကို “အမႈ၏ တစိတ္တပိုင္းကိုျဖစ္ေစ၊ အမႈတခုလံုးကိုျဖစ္ေစ ေငြေပးသည့္အေပၚ မူတည္၍ ဆံုးျဖတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈေၾကာင့္ ေငြေၾကး ပြားမ်ားလာသကဲ့သို႔ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈလည္း ပို၍ တိုးပြားလာမည္သာျဖစ္သည္” လို႔ အာရွလူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္က စြပ္စြဲလုိက္ပါတယ္။
ၿဗိတိန္အေျခစိုက္ စီးပြားေရး ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံမႈအႏၲရာယ္ အကဲျဖတ္အဖြဲ႔ Maplecroft ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးအရ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈေတြ လုပ္ေနတယ္လို႔ ယူဆၿပီး ခ်ီးမြမ္းေနၾကေပမယ့္ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ ညႊန္းကိန္းအရေတာ့ ျမန္မာျပည္ဟာ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ အခ်ိဳ႕တဲ့ဆံုး ႏိုင္ငံေတြအနက္ ထိပ္ဆံုးမွာ ဆက္ရွိေနဆဲပဲလို႔ ေျပာပါတယ္။
“တိုင္းျပည္ရဲ႕ ေရရွည္စီးပြားေရး အလားအလာကို တြက္ဆႏိုင္ဖို႔အတြက္ ပိုမိုလြတ္လပ္တဲ့ တရားစီရင္မႈနဲ႔ လုပ္ငန္းလည္ပတ္ရာမွာ ပိုမိုပြင့္လင္းျမင္သာမႈေတြ အပါအဝင္ တရားဥပေဒစိုးမႈမွာ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပႏိုင္တဲ့ တိုးတက္မႈေတြ အရင္ရွိဖို႔ လိုအပ္ပါလိမ့္မယ္” လို႔လည္း Maplecroft က ဆိုပါတယ္။
ပိုခ်မ္းသာႂကြယ္ဝတဲ့ ႏိုင္ငံျခားသား ရင္းႏွီးျမွဳပ္ႏွံသူ ပါတနာေတြကို ဆြဲေဆာင္ဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ ျမန္မာစီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြ အတြက္ေတာ့ ေျမတကြက္ေလာက္ ပိုင္တာ၊ အထူးသျဖင့္ ဖြ႔ံၿဖိဳးဖို႔ အလားအလာရွိတဲ့ ၿမိဳ႕အဝန္းအဝိုင္း ေဒသေတြ ဒါမွမဟုတ္ ကမာၻလွည့္ခရီးသြားေတြ စိတ္ဝင္စားတဲ့ ေနရာေတြမွာ အဲဒီလို ေျမကြက္ပိုင္တာဟာ လုပ္ငန္းကို ပိုတိုးတက္ေစမွာျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ေျမယာပိုင္ဆိုင္မႈဟာ ၁၉၆၀ ခုႏွစ္ေတြကစလို႔ မေရမရာျဖစ္ေနခဲ့တာပါ။ အဲဒီအခ်ိန္တုန္းက ဦးေနဝင္းရဲ႕ ဆိုရွယ္လစ္အစိုးရ လက္ထက္မွာ ေျမယာပိုင္ဆိုင္မႈအမ်ားစုကို ျပည္သူပိုင္လုပ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီေနာက္ စစ္အစိုးရ အဆက္ဆက္ကလည္း တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈကို တစစ ယိုယြင္းပ်က္စီးေစခဲ့တာမို႔ ေျမယာကို ဘယ္သူပိုင္ဆိုင္သလဲဆိုတာက သမိုင္းေၾကာင္းအရ ပိုင္ဆုိင္ခြင့္ထက္စာရင္ ႏိုင္ငံေရးၾသဇာ ဒါမွမဟုတ္လည္း ေငြအေပၚမွာ ပိုၿပီးမူတည္ပါတယ္။
ေျမယာဥပေဒသစ္တရပ္ကို လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ အေျခအတင္ ေဆြးေႏြးေနၾကတယ္ ဆိုေပမယ့္လည္း အဲဒီဥပေဒနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ပြင့္ပြင့္လင္းလင္း ေဝဖန္သံုးသပ္တာေတြကို သေဘာေလာက္ပဲ လုပ္ခြင့္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာသူ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဒီဥပေဒဟာ စစ္တပ္နဲ႔ခ်ိတ္ဆက္ရွိတဲ့ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြရဲ႕ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္စြမ္းကို ပိုအားေကာင္း လာေစဖို႔ပဲျဖစ္လိမ့္မယ္။ အဲဒီလုပ္ငန္းေတြက သူတို႔လိုခ်င္တဲ့ေျမကို ရယူဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့ေနရာမွာ သူတို႔အေနနဲ႔ ဥပေဒအတိုင္း ေဆာင္႐ြက္တာျဖစ္တယ္လို႔ ေျပာႏိုင္ေအာင္အတြက္ပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္လို႔ ဆိုၾကပါတယ္။
“တည္ဆဲဥပေဒမ်ားက အစိုးရမဟာမိတ္မ်ား၏ ေျမယာသိမ္းမႈအား အနည္းငယ္သာ တားဆီးႏိုင္သည့္အျပင္ လႊတ္ေတာ္တြင္ အေျခအတင္ေဆြးေႏြးလ်က္ရွိေသာ ေျမယာဥပေဒၾကမ္း အတည္ျဖစ္လာပါကလည္း ယင္းကဲ့သို႔ သိမ္းယူမႈမ်ား ဆက္လက္ျဖစ္ပြားဖြယ္ရွိသည္” လို႔ ဒီမိုကရက္တစ္ျမန္မာ့အသံ (DVB) ရဲ႕ သတင္းတပုဒ္မွာ ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
“ေျမယာအက္ဥပေဒက စီးပြားေရးလုပ္ငန္းရွင္ႀကီးမ်ားအား စိုက္ပိ်ဳးႏိုင္သည့္ေျမမ်ားကို ထိထိေရာက္ေရာက္ လက္ဝါးႀကီးအုပ္ခြင့္ ျပဳမည္ျဖစ္သည့္အတြက္ တႏိုင္တပိုင္စိုက္ပ်ိဳးေနၾကေသာ လယ္သမားမ်ား ၄င္းတို႔ေျမယာမ်ားမွ အဓမၼ ေမာင္းထုတ္ခံၾကရေပလိမ့္မည္” လို႔လည္း အစီရင္ခံစာက နိဂံုးခ်ဳပ္ထားပါေသးတယ္။
ၿပီးခဲ့တဲ့ ရက္သတၱပတ္ေတြအတြင္းက အႀကီးမားဆံုး ေျမယာသိမ္းမႈတခု စစ္ကိုင္းတိုင္းမွာ ျဖစ္ပြားခဲ့ပါတယ္။ ေၾကးနီစီမံကိန္းအတြက္ ေျမဧက ၇၅၀၀ ေက်ာ္ကို သိမ္းယူၿပီး ရြာ ၃ ရြာက ျပည္သူေတြဟာလည္း သူတို႔ရြာေတြကေန ေမာင္းထုတ္ခံခဲ့ရတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒီေျမယာသိမ္းမႈကို စစ္တပ္ရဲ႕ ဦးပိုင္လီမိတက္နဲ႔ တ႐ုတ္စီးပြားေရး ကုမၸဏီေတြက လုပ္ေဆာင္ခဲ့တာပါ။
“ဒီျဖစ္ရပ္ေတြက တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္က ျဖစ္ခဲ့တာေတြအတိုင္းပါပဲ။ ႐ုတ္ခ်ည္းတိုးတက္လာတဲ့ စီးပြားေရးအေျခအေနေၾကာင့္ စီမံကိန္းေတြ (ေက်ာက္မီးေသြးတြင္းေတြကေန ေရအားလွ်ပ္စစ္အတြက္ ေရေလွာင္ကန္ တည္ေဆာက္တဲ့ စီမံကိန္းအထိ) အတြက္ စိုက္ပ်ိဳးေျမေတြ ပိုပိုၿပီး လိုလာတာကိုး” လို႔ ေဟာင္ေကာင္ စြမ္းအင္စက္မႈလုပ္ငန္း ဆန္းစစ္ေလ့လာသူ ဂ်က္ဖ္မိဒ္ (Jeff Mead) က ေျပာျပပါတယ္။
“အဲဒီအခ်ိန္မွာ တရားဥပဒစိုးမိုးမႈကလည္း မည္မည္ရရ မရွိတာမို႔ တ႐ုတ္ျပည္သူေတြအေနနဲ႔ သူတို႔ေျမယာေတြ သိမ္းတာကို တားဆီးႏိုင္ဖို႔ အခက္အခဲေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံမွာ ျပည္သူလူထုက ပိုရဲရဲတင္းတင္း႐ွိလာၿပီး ေျမယာသိမ္းမႈေတြျဖစ္လာရင္ သက္ဆိုင္ရာကို ကန္႔ကြက္ႏိုင္ေအာင္ ျပင္ဆင္ထားၾကပါၿပီ” လို႔လည္း သူက ဆိုပါေသးတယ္။
ျမန္မာျပည္မွာ ျပဳျပင္ေရးလိုလားတဲ့အစိုးရက လက္ရွိအုပ္ခ်ဳပ္ေနတဲ့အတြက္ ရလဒ္ေကာင္းတခုကေတာ့ ျပည္သူလူထုက မတရားမႈေတြကို လူသိရွင္ၾကား ထုတ္ေဖာ္ကန္႔ကြက္ဖို႔ အရင္လို မေၾကာက္ရြံ႕ၾကေတာ့တာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ မႏွစ္တုန္းက သူတို႔လယ္ေျမေတြ အသိမ္းခံရတာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မႏၲေလးက လယ္သမားတခ်ိဳ႕ ဒီလထဲမွာ တရားစြဲတာကို ၾကည့္ရင္ ျပည္သူလူထုက အရင္လိုမဟုတ္မွန္း သိႏိုင္ပါတယ္။
ဒီလို ရဲရဲဝံ့ဝံ့ ေဆာင္ရြက္တာမ်ိဳးကလည္း အႏၲရာယ္မရွိတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ မေကြးတိုင္းမွာ မႏွစ္တုန္းက ဦးပိုင္လီမိတက္နဲ႔ ထူးကုမၸဏီကို တရားစြဲတဲ့ လယ္သမား ၅ ေယာက္ ေထာင္က်သြားပါတယ္။ သူတို႔ေျမေတြကို ေကာ့စတစ္ဆိုဒါ (Caustic Soda) စက္႐ံုတည္ဖို႔ အသိမ္းခံခဲ့ရတာမို႔ သူတို႔က အဲဒီကုမၸဏီေတြကို တရားျပန္စြဲခဲ့တာပါ။ ဒါေပမယ့္ ေစာ္ကားတဲ့ အသံုးအႏႈန္းေတြ သံုးတယ္၊ ကန္႔သတ္နယ္ေျမထဲ က်ဴးေက်ာ္ဝင္ေရာက္တယ္၊ ဥပေဒကို “ခ်ိဳးေဖာက္တယ္” ဆိုတဲ့ စြပ္စြဲခ်က္ေတြနဲ႔ သူတို႔ ေထာင္ဒဏ္အျပစ္ေပးခဲ့ရတာ ျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာျပည္ဟာ “ဧရာမအခြင့္အလမ္း” ရဲ႕ ထိပ္ဆံုးမွာ ရွိပံုေပၚေပမယ့္ စိုးရိမ္စရာလည္း ရွိေနပါေသးတယ္။ အဲဒါကေတာ့ အဓိက အက်ိဳးခံစားခြင့္ရွိသူေတြဟာ အေျခက်ေနတဲ့ စစ္အုပ္စုရဲ႕ စီးပြားေရးအေပါင္းအပါေတြ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲလို႔ ကုလသမဂၢ အာရွပစိဖိတ္ဆိုင္ရာ စီးပြားေရးနဲ႔ လူမႈေရးေကာ္မရွင္ (UN Economic and Social Commission for Asia-Pacific) က ၿပီးခဲ့တဲ့တပတ္မွာ သတိေပးခဲ့ပါေသးတယ္။
ဒါေတြအားလံုးဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈနဲ႔ လြတ္လပ္တဲ့ တရားစီရင္ေရးစနစ္မရွိတာရဲ႕ လကၡဏာေတြပါ။ အဲ့ဒါေတြမရွိရင္ အခုျဖစ္ေနတာေတြအတိုင္း ျဖစ္ေနမွာပါပဲ။
William Boot ၏ Land Grabs Intensify as Burma ‘Reform’ Races Ahead of Law ကို ဆီေလ်ာ္ေအာင္ ျပန္ဆို ေဖာ္ျပသည္။