စံခလပူရီ (မဇၥ်ိမ) ။ ။ ယခုႏွစ္ ငါးသားေပါက္ ကာလအတြင္း ပင္လယ္ျပင္
ငါးဖမ္းခြင့္ကို စက္ေလွငယ္မ်ားအား ရက္အကန္႔အသတ္ျဖင့္သာ
ဖမ္းခြင့္ျပဳျခင္းႏွင့္ ငါးစားက်က္မ်ား ပ်က္စီးေနသည့္အတြက္
အခက္အခဲမ်ားစြာႏွင့္ ႀကဳံေတြ႔ဖြယ္ရွိေၾကာင္း တနသၤာရီတိုင္း
ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕မွ ေရလုပ္သားမ်ားက ေျပာသည္။
ငါးရစ္ ငါးသန္ သားေပါက္ကာလ ျဖစ္သည့္ ဇြန္လဆန္းမွ ၾသဂုတ္လကုန္ထိ သုံးလတာအတြင္း ငါးဖမ္းစက္ေလွ အားလုံးကို ေမြးျမဴေရးႏွင့္ ေရလုပ္ငန္း ဝန္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ရွိ ေကာ့ေသာင္း ေရလုပ္ငန္း ဦးစီးဌာနက ေမလ ၂၉ ရက္ေန႔မွ စ၍ ငါးဖမ္းခြင့္ ပိတ္လိုက္ေသာ္လည္း ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ကာ ျမင္းေကာင္ေရအား ၂၅ဝ ရွိသည့္ စက္ေလွငယ္ မ်ားကို ခုႏွစ္ရက္အတြင္းသာ ပင္လယ္ျပင္ထြက္ ငါးဖမ္းခြင့္ ျပဳလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
“ဒီခုနစ္ရက္အတြင္း ပင္လယ္ျပင္ထြက္ၿပီး ငါးဖမ္းဖို႔ဆိုတာ အခ်ိန္ဘယ္လိုမွ မလုံေလာက္ဘူး။ အထြက္က တရက္၊ အဝင္က တရက္၊ ပိုက္ေတြ ျပင္တာက တရက္ေလာက္ဆို ခုနစ္ရက္မွာ ေလးရက္ေလာက္ပဲ ငါးဖမ္းႏိုင္မယ္။ ဒီၾကားထဲ လႈိင္းႀကီးလို႔ နားလိုက္ရတာ ရွိဦးမယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔အတြက္ အခက္အခဲ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္” ဟု လုပ္သက္
ေလးႏွစ္ရွိ ငါးဖမ္းလုပ္သား တဦးက ေျပာသည္။
ယခင္ႏွစ္မ်ားတြင္ ငါးဖမ္းစက္ေလွငယ္မ်ားမွာ ရက္အကန္႔အသတ္မဲ့ ဖမ္းခြင့္ရွိၿပီး ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ႏွင့္ ေရမိုင္ ၂ မိုင္ ဝန္းက်င္တြင္ ငါးပုဇြန္မ်ား ဖမ္းယူရရွိႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ တနသၤာရီ ကမ္း႐ိုးတန္းႏွင့္ ပါခ်န္ျမစ္ဆံုရာတြင္ သဲမ်ား စုပ္ယူၿပီး စကၤာပူႏိုင္ငံသို႔ ေရာင္းခ်ေနျခင္းေၾကာင့္ ငါးစားက်က္ ပ်က္စီးသြားသည့္အတြက္ ယခုႏွစ္တြင္ ေရမိုင္ ၁၅ မိုင္ခန္႔သို႔ သြားေရာက္ ဖမ္းယူေနရသည္ဟု ေရလုပ္သားမ်ားက ေျပာသည္။
“သဲ စုပ္ယူလိုက္ေတာ့ သဲခံုေတြက ပ်က္ၿပီး လိုဏ္ေခါင္းေတြ၊ ေရေအာက္ခ်ိဳင့္ေတြ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ
ႏုန္းေတြက ဝင္လာတယ္။ ကမ္းပါးေတြ ၿပိဳတယ္။ အခုေတာ့ ငါး ပုဇြန္ေတြ မရွိေတာ့လို႔ အေဝးၾကီးကို ထြက္ၿပီး သြားဖမ္းေနရတယ္” ဟု အျခား ငါးဖမ္းလုပ္သားတဦး ျဖစ္သည့္ ကိုထြန္းက ေျပာသည္။
သဲစုပ္ယူေရာင္းခ်ျခင္းကို ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ကတည္းက လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ေဒသခံမ်ားက သဲစုပ္ယူေနျခင္းကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကန္႔ကြက္စာမ်ားကို သမၼတႀကီးထံ လိပ္မူၿပီး၊ ေနျပည္ေတာ္ရွိ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္႐ုံးမ်ား၊ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ရွိ
ေဒသဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္႐ုံးမ်ားသို႔ ေပးပို႔ခဲ့ေသးေသာ္လည္း သဲတူးေဖာ္ျခင္း လုပ္ငန္းမွာ ရန္႔တန္႔သြားျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။
တနသၤာရီ ကမ္း႐ိုးတန္း ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕တြင္ ငါးဖမ္း စက္ေလွႀကီး အစီး တရာေက်ာ္ႏွင့္ ေလွငယ္ ၅၀ ခန္႔တြင္
ေရလုပ္သား ႏွစ္ေထာင္ခန္႔ ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္းလ်က္ ရွိၿပီး ေလွငယ္ တစီးတြင္ ေရလုပ္သား သုံးဦးမွ ခုနစ္ဦးထိ ပါဝင္သည္။
ငါးဖမ္း စက္ေလွငယ္တစီး ပင္လယ္ျပင္ တေခါက္ ထြက္ရန္အတြက္ ကုန္က်စရိတ္မွာ ထိုင္းဘတ္ေငြ ၃၀,၀၀၀ ခန္႔ ရွိၿပီး ငါးဖမ္းရက္ နည္းပါးျခင္းႏွင့္ ရာသီဥတု မသာယာပါက အရႈံးေပၚႏိုင္သည့္အတြက္ ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းမ်ားကို ေခတၲ ရပ္နားထားရဖြယ္ ရွိေၾကာင္းလည္း ေရလုပ္သားမ်ားက ေျပာသည္။
အကယ္၍ သဲတူးေဖာ္ျခင္း လုပ္ငန္းကို ရပ္တန္႔လိုက္ပါက ေနာင္ သုံးႏွစ္ခန္႔တြင္ ယခင္ ငါးဖမ္းေနရာမ်ား၌ ျပန္လည္ ဖမ္းဆီးႏိုင္မည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ကုန္က်စရိတ္ သက္သာဖြယ္ ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။
ငါးရစ္ ငါးသန္ သားေပါက္ကာလ ျဖစ္သည့္ ဇြန္လဆန္းမွ ၾသဂုတ္လကုန္ထိ သုံးလတာအတြင္း ငါးဖမ္းစက္ေလွ အားလုံးကို ေမြးျမဴေရးႏွင့္ ေရလုပ္ငန္း ဝန္ႀကီးဌာန လက္ေအာက္ရွိ ေကာ့ေသာင္း ေရလုပ္ငန္း ဦးစီးဌာနက ေမလ ၂၉ ရက္ေန႔မွ စ၍ ငါးဖမ္းခြင့္ ပိတ္လိုက္ေသာ္လည္း ျပန္လည္ ျပင္ဆင္ကာ ျမင္းေကာင္ေရအား ၂၅ဝ ရွိသည့္ စက္ေလွငယ္ မ်ားကို ခုႏွစ္ရက္အတြင္းသာ ပင္လယ္ျပင္ထြက္ ငါးဖမ္းခြင့္ ျပဳလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။
“ဒီခုနစ္ရက္အတြင္း ပင္လယ္ျပင္ထြက္ၿပီး ငါးဖမ္းဖို႔ဆိုတာ အခ်ိန္ဘယ္လိုမွ မလုံေလာက္ဘူး။ အထြက္က တရက္၊ အဝင္က တရက္၊ ပိုက္ေတြ ျပင္တာက တရက္ေလာက္ဆို ခုနစ္ရက္မွာ ေလးရက္ေလာက္ပဲ ငါးဖမ္းႏိုင္မယ္။ ဒီၾကားထဲ လႈိင္းႀကီးလို႔ နားလိုက္ရတာ ရွိဦးမယ္ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တို႔အတြက္ အခက္အခဲ အမ်ားႀကီး ရွိတယ္” ဟု လုပ္သက္
ေလးႏွစ္ရွိ ငါးဖမ္းလုပ္သား တဦးက ေျပာသည္။
ယခင္ႏွစ္မ်ားတြင္ ငါးဖမ္းစက္ေလွငယ္မ်ားမွာ ရက္အကန္႔အသတ္မဲ့ ဖမ္းခြင့္ရွိၿပီး ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ႏွင့္ ေရမိုင္ ၂ မိုင္ ဝန္းက်င္တြင္ ငါးပုဇြန္မ်ား ဖမ္းယူရရွိႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္ တနသၤာရီ ကမ္း႐ိုးတန္းႏွင့္ ပါခ်န္ျမစ္ဆံုရာတြင္ သဲမ်ား စုပ္ယူၿပီး စကၤာပူႏိုင္ငံသို႔ ေရာင္းခ်ေနျခင္းေၾကာင့္ ငါးစားက်က္ ပ်က္စီးသြားသည့္အတြက္ ယခုႏွစ္တြင္ ေရမိုင္ ၁၅ မိုင္ခန္႔သို႔ သြားေရာက္ ဖမ္းယူေနရသည္ဟု ေရလုပ္သားမ်ားက ေျပာသည္။
“သဲ စုပ္ယူလိုက္ေတာ့ သဲခံုေတြက ပ်က္ၿပီး လိုဏ္ေခါင္းေတြ၊ ေရေအာက္ခ်ိဳင့္ေတြ ျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ
ႏုန္းေတြက ဝင္လာတယ္။ ကမ္းပါးေတြ ၿပိဳတယ္။ အခုေတာ့ ငါး ပုဇြန္ေတြ မရွိေတာ့လို႔ အေဝးၾကီးကို ထြက္ၿပီး သြားဖမ္းေနရတယ္” ဟု အျခား ငါးဖမ္းလုပ္သားတဦး ျဖစ္သည့္ ကိုထြန္းက ေျပာသည္။
သဲစုပ္ယူေရာင္းခ်ျခင္းကို ၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ကတည္းက လုပ္ေဆာင္ေနျခင္း ျဖစ္သည္။
၂ဝ၁၁ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလတြင္ ေဒသခံမ်ားက သဲစုပ္ယူေနျခင္းကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ ကန္႔ကြက္စာမ်ားကို သမၼတႀကီးထံ လိပ္မူၿပီး၊ ေနျပည္ေတာ္ရွိ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ႏွင့္ အမ်ိဳးသားလႊတ္ေတာ္႐ုံးမ်ား၊ ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕ရွိ
ေဒသဆိုင္ရာ အာဏာပိုင္႐ုံးမ်ားသို႔ ေပးပို႔ခဲ့ေသးေသာ္လည္း သဲတူးေဖာ္ျခင္း လုပ္ငန္းမွာ ရန္႔တန္႔သြားျခင္း မရွိေသးေၾကာင္း ေဒသခံမ်ားက ေျပာသည္။
တနသၤာရီ ကမ္း႐ိုးတန္း ေကာ့ေသာင္းၿမိဳ႕တြင္ ငါးဖမ္း စက္ေလွႀကီး အစီး တရာေက်ာ္ႏွင့္ ေလွငယ္ ၅၀ ခန္႔တြင္
ေရလုပ္သား ႏွစ္ေထာင္ခန္႔ ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းျဖင့္ အသက္ေမြး ဝမ္းေက်ာင္းလ်က္ ရွိၿပီး ေလွငယ္ တစီးတြင္ ေရလုပ္သား သုံးဦးမွ ခုနစ္ဦးထိ ပါဝင္သည္။
ငါးဖမ္း စက္ေလွငယ္တစီး ပင္လယ္ျပင္ တေခါက္ ထြက္ရန္အတြက္ ကုန္က်စရိတ္မွာ ထိုင္းဘတ္ေငြ ၃၀,၀၀၀ ခန္႔ ရွိၿပီး ငါးဖမ္းရက္ နည္းပါးျခင္းႏွင့္ ရာသီဥတု မသာယာပါက အရႈံးေပၚႏိုင္သည့္အတြက္ ငါးဖမ္းလုပ္ငန္းမ်ားကို ေခတၲ ရပ္နားထားရဖြယ္ ရွိေၾကာင္းလည္း ေရလုပ္သားမ်ားက ေျပာသည္။
အကယ္၍ သဲတူးေဖာ္ျခင္း လုပ္ငန္းကို ရပ္တန္႔လိုက္ပါက ေနာင္ သုံးႏွစ္ခန္႔တြင္ ယခင္ ငါးဖမ္းေနရာမ်ား၌ ျပန္လည္ ဖမ္းဆီးႏိုင္မည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ ကုန္က်စရိတ္ သက္သာဖြယ္ ရွိသည္ဟု ဆိုသည္။
No comments:
Post a Comment
စာဖတ္သူမ်ားကြန္မန္.ေပးနုိင္ပါသည္။