ကိုမင္းလြင္၊ ကိုစိုးလင္း(အနကလ)ႏွင့္ ကိုဇာနည္ေအာင္တို႔ကို Eleven Media Group ၏ ၁၁-၁၁-၁၁ (၁) ေျခာက္လံုး ဆံုသည့္ေန႔ အထိမ္းအမွတ္ ဂုဏ္ျပဳဆုေတာင္းပြဲ အခမ္းအနားတြင္ ေတြ႔ရစဥ္
၁၉၈၈ ခုႏွစ္ျပည္သူ႔အေရေတာ္ပံုႀကီးအၿပီးတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံနယ္စပ္စခန္းမ်ားရွိ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ရွိရာသို႔ ေက်ာင္းသားလူငယ္မ်ား ၎တို႔၏ႏိုင္ငံေရးယံုၾကည္ခ်က္ကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ရန္ သြားေရာက္ခဲ့မႈ မ်ားရွိခဲ့ပါသည္။ ABSDF ဆိုသည့္ ျမန္မာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသာမ်ားဒီမိုကရက္တစ္တပ္ဦးကို ဖြဲ႕စည္းတည္ေထာင္ခဲ့ၿပီး ဒီမိုကေရစီ ရရွိရန္ ႀကဳိးပမ္းခဲ့ၾကသည္။ ထိုကဲ့သို႔ႀကဳိးပမ္းေနစဥ္ ကခ်င္ျပည္နယ္ ၀ိုင္းေမာ္ၿမဳိ႕နယ္ ပါေဂ်ာင္ေဒသ၌ ေက်ာင္းသားအခ်င္း ခ်င္း တပ္မေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးမွဟုစြပ္စြဲကာညွင္းပန္းသတ္ျဖတ္ခဲ့မႈျဖစ္စဥ္မ်ားေပၚေပါက္ခဲ့ပါသည္။ အဆိုပါစြပ္စြဲ သတ္ ျဖတ္မႈမွာ ေျမာက္ပိုင္းေဒသဟုေခၚတြင္ေနသည့္ ပါေဂ်ာင္ ေဒသမွသည္ ေတာင္ပိုင္းဟုေခၚသည့္ မာနယ္ပေလာေဒသသို႔ပါ ကူးစက္သြားခဲ့သည္။ ေျမာက္ပိုင္းေဒသမွ ႏွိပ္စက္သတ္ျဖတ္မႈမ်ားႏွင့္ ပတ္ သက္ၿပီး ႏွစ္ေပါင္း ၂၀ ကာလေက်ာ္လြန္ခဲ့ၿပီး ေနာက္ ႐ႈေထာင့္ အသီးသီးမွ ေျပာဆိုမႈမ်ားေပၚထြက္လာခဲ့သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေျမာက္ပိုင္းေဒသမွ ဗဟိုညီလာခံတက္ေရာက္ ရန္ ေတာင္ပိုင္းေဒသသို႔သြားေရာက္ရင္း ေထာက္လွမ္းေရးဟူေသာစြပ္စြဲခ်က္ျဖင့္ ဖမ္းဆီးခံရကာ စစ္ေဆး ႏိွပ္စက္ခံရၿပီး ABSDF စစ္ေကာ္မတီ၏ ေထာင္ဒဏ္ ၁၀ ႏွစ္အျပစ္ေပးျခင္းခံခဲ့ရသူ ကိုစိုးလင္းႏွင့္ေတြ႕ဆံုၿပီး ထိုစဥ္ကၾကံဳေတြ႕ခဲ့ရေသာ အျဖစ္အပ်က္မ်ားကိုေမးျမန္းခဲ့သည္မ်ားအား ျပန္လည္တင္ျပအပ္ပါသည္။
ေမး - ၈၈ အေရးအခင္းအၿပီးမွာ နယ္စပ္ကိုဘယ္လိုေရာက္သြားခဲ့တာလဲဆိုတာက စၿပီးရွင္းျပေပးပါလား။
ေျဖ - ၈၈ ကာလမွာတုန္းကေတာ့ မႏၱေလးသပိတ္တပ္ေပါင္းစုမွာပါခဲ့တာေပါ့။ အဲဒီမွာ သပိတ္တပ္ေပါင္းစုရဲ႕ လံုျခံဳေရးကို စက္မႈေက်ာင္းသားေတြကတာ၀န္ယူရတယ္။ အာဏာသိမ္းၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ လူႀကီးေတြက အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးတပ္ေပါင္း စုပါတီ၊ သံဃာေတြက သံဂၢသမၼဂီဆိုၿပီးေျပာင္းသြားၾကတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ မႏၱေလးမွာရွိတဲ့ တစ္ျခားေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ေပါင္းၿပီး အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေက်ာင္းသားလူငယ္ဆိုၿပီး အဖြဲ႕ ဖြဲ႕လိုက္တယ္။ အဲဒီလိုဖြဲ႕ၿပီးတဲ့အခ်ိန္မွာ အဲဒီေခတ္ကေခတ္စားတဲ့အေတြးအေခၚအတိုင္းပဲ လက္နက္ကိုင္အစိုးရကို လက္နက္ကိုင္ၿပီးတိုက္မွရမယ္ဆိုတဲ့အေတြးအ ေခၚနဲ႔ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႕ေတြနဲ႔ဆက္ သြယ္တယ္။ ေျမာက္ပိုင္းမွာရွိတဲ့ ကခ်င္နဲ႔ဆက္သြယ္တာေပါ့။ လုပ္ရင္း လုပ္ရင္းနဲ႔ ၿမဳိ႕ေပၚမွာဘယ္လိုမွေနလို႔မရေတာ့တဲ့အတြက္ ေျမာက္ပိုင္းကိုေရာက္သြားတယ္။
ေမး - အစ္ကိုတို႔ေျမာက္ပိုင္းကိုေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္က အဲဒီမွာအေျခအေန ဘယ္လိုရွိသလဲ။
ေျဖ - ေျမာက္ပိုင္းကိုေရာက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာ ကခ်င္ေကာ္မတီနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြၾကားမွာ အဖုအထစ္ေလး ေတြရွိေနတယ္။ ေက်ာင္းသားအင္အားက ၂၀၀ ေလာက္ေရာက္ေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္က အပတ္စဥ္(၅)။ အပတ္စဥ္ ၁ နဲ႔ ၂ ကို KIA က သင္တန္း ေပးတယ္။ အပတ္စဥ္ ၃ ကေနစၿပီး ေက်ာင္းသားေတြက သင္တန္းေပးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ တို႔ေရာက္တဲ့အခ်ိန္မွာ သံေခ်ာင္း တို႔ မ်ဳိး၀င္းတို႔ ေရာက္ေနၿပီ။ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္နဲ႔ ေအာင္ႏိုင္က ကၽြန္ေတာ့္ ထက္တစ္လ ေလာက္ေစာတယ္။ မ်ဳိး၀င္တို႔ပါ တဲ့ ကခ်င္ေကာ္မတီကို အပတ္စဥ္ ၅ က ေက်ာင္းသား ငါးေယာက္ ကဦးေဆာင္ၿပီး အတိုက္အခံျပဳရာကစၿပီး ျပႆနာျဖစ္ တယ္။ ဘာေၾကာင့္ျဖစ္တာလဲဆိုေတာ့ တပ္တြင္းဒီမိုက ေရစီမရွိလို႔။ အာဏာရွင္ဆန္ဆန္အုပ္ခ်ဳပ္တာကို ေက်ာင္းသားေတြက မႀကဳိက္ဘူး။ အဲဒီေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္မယ္ဆိုၿပီး ေကာ္မတီဖြဲ႔တယ္။ မ်ဳိး၀င္းဆိုတာ စက္မႈေက်ာင္းသား။ စတုတၳႏွစ္ Mining ။ မိုးၫွင္းၿမိဳ႕နယ္ နမားက။ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ မဲအမ်ားဆံုးရတဲ့သူေတြနဲ႔ ေကာ္မတီဖြဲ႕မယ္ဆိုၿပီး တပ္ရင္းအသီးသီး ကိုလွည့္ၿပီး ဆႏၵမဲေကာက္တယ္။ မဲအမ်ားဆံုးရတာကေတာ့ သံေခ်ာင္းနဲ႔လဆိုင္းပဲ။ မဲအမ်ားဆံုးရတဲ့ သူေတြကို စဥ္လိုက္တဲ့ အခါမွာ မ်ဳိး၀င္းပါမလာဘူး။ ျပႆနာက ဘာလဲဆိုေတာ့ ေနာက္ေရာက္တဲ့လူေတြရဲ႕ သေဘာထားႀကီးမႈေပါ့။ တစ္ခ်ိန္ ခ်ိန္ၾကရင္ ကိုယ့္လည္ပင္းကိုယ္ ႀကဳိးကြင္းျပန္စြပ္မယ့္အလုပ္ လုပ္မိခဲ့ၾကတယ္။ ဘာလုပ္မိလဲဆိုေတာ့ အရင္ ေကာ္မတီမွာ တကယ္အလုပ္ လုပ္ခဲ့တာက မ်ဳိး၀င္းပဲ။ အဲဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဖြဲ႔တဲ့ အဖြဲ႔မွာ မ်ဳိး၀င္ကို ပါေစခ်င္ၾကတယ္။ မဲပိုရတဲ့ ဘဂ်မ္းဆိုတဲ့ သူက ကၽြန္ေတာ္က ေကာ္မတီ မလုပ္ခ်င္ဘူး။ စစ္ပဲတိုက္ခ်င္တာဆိုေတာ့ မ်ဳိး၀င္းကို ဆြဲတင္လိုက္တာေပါ့။ ဥကၠ႒က ကိုထြန္း ေအာင္ေက်ာ္၊ ဒု- ဥကၠ႒(၁)က သံေခ်ာင္း၊ ဒု-ဥကၠ႒(၂)က အရင္ ဥကၠ႒ေဟာင္း ေက်ာ္ေက်ာ္၊ ဒုဥကၠ႒ (၃) ကတပ္ရင္း ၄၀၁ က ကို သံလြင္ကို ထားလိုက္တယ္။ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးက ကိုေအာင္ႏိုင္ကိုခန္႔လိုက္တယ္။ တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴး (၁) က ကိုလဆိုင္းကိုထားတယ္ တြဲဖက္အတြင္းေရးမွဴး(၂)ကို ကိုမ်ဳိး၀င္း။ ေနာက္ေရာက္လာတဲ့သူေတြက နယ္ေတြဘာ ေတြ ဆင္းၿပီး စည္း႐ံုးေရးေကာင္းတဲ့အခါက်ေတာ့ အဖြဲ႕အစည္းက အင္အားႀကီးလာတယ္။ အဲဒီမွာ မ်ဳိး၀င္းက ဒီလူေလးနဲ႔ ေတာင္ သူျပဳတ္က်ခဲ့တာ ဒီ့ထက္အင္အားႀကီးလာရင္ သူ႔ေနရာေပ်ာက္သြားမွာ ကို ေၾကာက္တယ္။ ဘယ္လို လူေတြကိုရွင္း ရမလဲဆိုတာ စၿပီးစဥ္းစားလာတယ္။ သူ႔ရဲ႕အက်င့္က အဲဒီအတိုင္းပဲ။ ကခ်င္ေကာ္မတီမွာတုန္းကလဲ ကိုလွေ႒း(ဦးစီး)နဲ႔ ကို ေက်ာ္ေက်ာ္(ကခ်င္ AB ဥကၠ႒)ကို ဗဟိုကို ခရီးထြက္ ခိုင္းၿပီး လိုင္စင္မွာ မရွိေအာင္ လုပ္ခဲ့ဖူးတယ္။ အခုလည္း ဒီအဖြဲ႔မွာ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ကို ၿဖဳိမွရမယ္ ဆိုတာ သူသိတယ္။ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္မွာ အဖြဲ႕၀င္ျဖစ္ရင္ အားလံုးစစ္သင္တန္း တက္ရတယ္။ အဲဒီမွာ အပတ္ စဥ္(၆)တက္ေနရင္း တစ္ညေန ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ေအာင္ႏိုင္ ေခ်ာင္းေဘးမွာလမ္းေလွ်ာက္ေနခိုက္ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္ က ေထာက္လွမ္းေရးဆိုၿပီး ရဲေဘာ္တစ္ေယာက္ေျပာသံၾကားလိုက္ရတယ္။ အဲဒီရဲေဘာ္က ရဲေဘာ္ ေအာင္ဗိုလ္။ အဲဒီစကားကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္အျပင္ ေဇာ္ေဇာ္မင္းဆိုတဲ့ တစ္ေယာက္လည္း ၾကားတယ္။ သူက မ်ဳိး၀င္းရဲ႕ လူ။ ေစာေစာကေျပာတဲ့ရဲေဘာ္က ဘယ္သူလဲ၊ ဘယ္ကလဲေမးေတာ့ သင္တန္းဌာန စားဖိုေဆာင္ကတဲ့။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္က ေအာင္ႏိုင္ ဒီအတိုင္း ေနလို႔ေတာ့မျဖစ္ဘူး။ အစ္ကိုႀကီး(ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္) ကိုေတာ့ တိုက္ခိုက္ေနၿပီ။ မျဖစ္ေတာ့ဘူး။ သြားေျပာမွ ရမယ္ဆိုၿပီး သင္တန္းမွဴးကိုသြားေျပာတယ္။ အခုလို စကားသံေတြထြက္လာတာဟာ အဖြဲ႔အ စည္းအတြက္ မေကာင္းဘူး။ ကိုယ့္လူကိုယ္ထိန္းပါလို႔ေျပာခဲ့တယ္။ တစ္ဆက္ထဲပဲ မ်ဳိး၀င္းကို ဆင္းလာခဲ့ ေျပာစရာရွိလို႔ဆိုၿပီး ရဲေမ ဂ်ဴးဂ်ဴးကေနတဆင့္ လွမ္းမွာတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ မ်ဳိး၀င္းကလိုင္စင္ ဗဟိုမွာ ရွိေနတယ္။ ကၽြန္ေတာ္က မ်ဳိး၀င္း ဒီစကား သံေတာ့ ထြက္လာတယ္။ မင္းလည္းထိန္းပါ။ အဖြဲ႕အနာဂတ္အတြက္ မေကာင္းဘူးလို႔ေတာင္ ေျပာမိပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက အဲဒီအခ်ိန္ကတည္းက ၾကံေနၿပီ။ စခန္းမွာရွိတဲ့လူေတြကို လူစုခြဲေနၿပီ။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ ABSDF ဗဟိုက တတိယအႀကိမ္ ညီလာခံေခၚမယ္။ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ရွာပါဆိုၿပီး ေၾကးနန္း၀င္လာတယ္။ အဲဒီမွာ မ်ဳိး၀င္းနဲ႔ သံေခ်ာင္းက ကိုစိုးလင္း သြားသင့္ပါတယ္ဆိုၿပီး ေထာက္ခံၾကတယ္။ သူတို႔က ဒီလိုေျပာတဲ့အခါမွာ က်န္တဲ့ ေကာ္မတီ၀င္ေတြကလည္း ကိုစိုးလင္းဆို ရင္ သင့္ေတာ္ပါတယ္ဆိုၿပီး ၀ိုင္းေထာက္ခံၾကတယ္။ သံေခ်ာင္းနဲ႔ မ်ဳိး၀င္းက တကယ္ေတာ့ လက္၀ါးခ်င္း႐ိုက္ၿပီးသား။ သံေခ်ာင္းကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို အျမင္သိပ္မရွင္းဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ ရဲ႕တပ္မွဴးေတြနဲ႔ရင္းႏွီးလို႔။ အပတ္စဥ္(၆-ခ)က စၿပီး ကၽြန္ေတာ္က သင္တန္းသားေတြကို ႏိုင္ငံေရးလက္ခ်ာေပးရတယ္။ ေရွ႕အပတ္စဥ္ေတြက မသင္ ေပးလိုက္ရတဲ့အတြက္ ကၽြန္ေတာ္က တပ္မွဴးေတြေရာက္လာရင္ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေနတယ္။ အထူးသျဖင့္ ကိုေအာင္ေဆြဦး၊ ကိုသာဓုတို႔နဲ႔ ပိုတြဲျဖစ္တယ္။ ကၽြန္ေတာ့္အယူအဆက ႏိုင္ငံေရးအယူအဆကို တပ္မွဴးေတြဆီပို႔ႏိုင္ရင္ သူ႔လက္ေအာက္က တပ္သားေတြဆီပ်ံ႕မွာပဲဆိုၿပီး တပ္မွဴး ေတြနဲ႔စကားေျပာတာ။ သံေခ်ာင္းက အဲဒါကိုမေက်နပ္ဘူး။ ႏိုင္ငံေရးမွဴးက တပ္ကို ဘာလို႔စည္း႐ံုးေနတာလဲဆိုၿပီး အျမင္ရွိတယ္။ မ်ဳိး၀င္းက ဗဟိုေကာ္မတီကိုၿဖဳိမယ္ဆိုရင္ စိုးလင္း မရွိမွျဖစ္မွာဆိုၿပီး သူတို႔ ႏွစ္ေယာက္တိုင္ပင္ၿပီး ဗဟိုကိုပို႔တာ။ အဲဒါကို ၿပီးခဲ့တဲ့ ဇန္န၀ါရီမွေထာင္က လြတ္လာတဲ့ ေစာသက္ထြန္းဆီက သိရတာ။ သူက သာယာ၀တီေထာင္မွာ သံေခ်ာင္းနဲ႔ ၆ ႏွစ္ေလာက္ေနလာခဲ့တာ။ မ်ဳိး၀င္းက တစ္ခုခုရွင္းခ်င္ရင္ ဗဟိုမွာ႐ံုခါၿပီးေတာ့ ရွင္းတဲ့အက်င့္ရွိတယ္။
ေမး - ပါေဂ်ာင္စခန္းမွာ အခ်င္းခ်င္းရက္ရက္စက္စက္သတ္ျဖတ္မႈေတြျဖစ္တဲ့အခ်ိန္က အဲဒီစခန္းမွာ ကိုစိုးလင္း ရွိေနသလား။
ေျဖ - အဲဒီအခ်ိန္က ပါေဂ်ာင္မွာ ကၽြန္ေတာ္မရွိဘူး။ ABSDF ဗဟိုက ညီလာခံလုပ္ဖို႔ ေျမာက္ပိုင္းက ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ေခၚလို႔ ၁၉၉၀ ႏွစ္ကုန္ေလာက္မွာ မာနယ္ပေလာကိုသြားရတယ္။ ၉၁ ဧၿပီေလာက္မွာ မာနယ္ပေလာ ကိုေရာက္တယ္။ ညီလာခံက ဇြန္မွာက်င္းပမယ္လို႔ေျပာေပမယ့္ အေျခအေနအေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္မက်င္း ပႏိုင္ေသးဘူး။ ၾသဂုတ္ ေလာက္မွာ က်င္းပႏိုင္ေလာက္တယ္ေျပာလို႔ အားေနတဲ့အခ်ိန္မွာ ေတာင္ပိုင္းကစခန္းေတြရဲ႕အေျခအေနကို ေလ့လာျဖစ္ တယ္။ ေျမာက္ပိုင္းကိုျပန္ေရာက္ရင္ ဒီစခန္းေတြရဲ႕အားသားခ်က္ကိုျပန္ၿပီ အသံုးခ်ရေအာင္လို႔ စခန္းေတြအားလံုးကို လွည့္တယ္။ ညီလာခံက ၾသဂုတ္ ၁၁ လားမသိဘူး စျဖစ္တယ္။ ႏွစ္ပတ္လည္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္က ေျမာက္ပိုင္း မွာ ဖမ္းေတာ့ဖမ္းေနၿပီ။ ဗဟိုက မသိရေသးဘူး။
ေမး - မာနယ္ပေလာမွာ ညီလာခံတက္ရင္း ေထာက္လွမ္းေရးဆိုၿပီး ဘယ္လိုအဖမ္းခံလိုက္ရတာလဲ။
ေျဖ - ညီလာခံ တက္ရင္းတက္ရင္းနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို အုပ္စုႏွစ္စုကအၿပိဳင္စည္း႐ံုးၾကတာ။ ကိုမိုးသီးရဲ႕အုပ္စုနဲ႔ ကိုႏိုင္ေအာင္ အုပ္စုေပါ့။ ကိုမိုးသီးဇြန္အုပ္စုမွာ အမာခံဘယ္သူရွိလဲဆိုေတာ့ ေအာင္သူၿငိမ္း( အခု ဗဟုအဖြဲ႕)၊ ေနာက္ ၀င္ႏိုင္ဦး(ဘီဘီစီ ကိုရင္ေမာင္)၊ ကိုေဌးေအာင္( အခုကယန္းျပည္သစ္ပါတီမွာ ဗိုလ္မွဴးေစာလြင္ဆို ၿပီးျဖစ္ေနတဲ့သူ)။ သူတို႔က မိုးသီးရဲ႕ အမာခံ ေတြ။ သူတို႔ကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔နဲ႔ မင္းသမီးစခန္းကလူေတြကို စည္း႐ံုးတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ အဲဒီစခန္းႏွစ္ခုက အင္အားေကာင္းေတာ့ မဲမ်ားလို႔စည္း႐ံုးတယ္။ ကိုႏိုင္ေအာင္ဖက္မွာ အမာခံဘယ္သူရွိလဲဆိုေတာ့ အခု DVB တာ၀န္ခံျဖစ္တဲ့ ခင္ေမာင္၀င္း၊ ေဒါက္တာ ေသာင္းထြန္း၊ ေဒါက္တာေက်ာ္သက္ဦး။ သူတို႔အုပ္စုကလည္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ကိုစည္း႐ံုးတယ္။ အဲဒီေတာ့ ညီလာခံသာတက္ေနရတယ္ ဘယ္သူမွန္တယ္ ဘယ္သူမွားတယ္ဆိုတာ မသိရဘူး။ ကိုမိုးသီးကလည္း အၿပဳိင္ တင္တယ္။ ႏိုင္ေအာင္ဘာေတြလုပ္တယ္။ ႏိုင္ေအာင္က ေပ်ာ့ညံ့တဲ့ေကာင္၊ ေတာ္လွန္ေရးမွာ မရွိသင့္ ဘူး။ ဘာညာနဲ႔ေပါ့။ ႏိုင္ေအာင္ကလည္း ကိုမိုးသီးဇြန္ မလုပ္သင့္တဲ့အလုပ္ကိုလုပ္တယ္။ ေတာ္လွန္ေကာ္မတီကို ဥကၠ႒အေနနဲ႔ေနာက္ကပါတယ္ ဆိုၿပီး အျပန္အလွန္စြပ္စြဲၾကတာ။ အၿပဳိင္တိုက္ၾကတာေပါ့။
ကိုႏိုင္ေအာင္ဖက္က တိုက္တာရွိေသးတယ္။ ကိုမိုးသီးဇြန္တို႔က ကြန္ျမဴနစ္ေတြ။ ေက်ာင္းသာေတြထဲမွာ ကြန္ျမဴနစ္ေတြကို လက္မခံႏိုင္ဘူးဆိုၿပီးေပါ့။ မင္းသမီးစခန္းကလူေတြေရာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ေရာက ၾကားေနေတြ။ အဲဒီလို တိုက္ေနရင္းနဲ႔ ေျမာက္ပိုင္းေၾကးနန္းက မာနယ္ပေလာက KIA ႐ံုးကို၀င္တယ္။ KIA ကလည္း လက္ရွိ ဥကၠ႒က ကိုမိုးသီးဇြန္ဆိုေတာ့ သူ႔ဆီသြားေပးလိုက္တယ္။ အမွန္က ညီလာခံလုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေကာ္မတီေဟာင္းက မရွိေတာ့ဘူး။ ညီလာခံက်င္းပတဲ့ေန႔မွာတာ၀န္က်တဲ့ သဘာပတိကအျမင့္ဆံုးပဲ။ ဒါေပမယ့္လည္း သူတို႔က ကိုမိုးသီးဇြန္ကိုပဲသြားေပးတယ္။ အဲဒီမွာ ကိုမိုးသီးဇြန္က ေၾကးနန္းကိုကိုင္ထားလိုက္တယ္။ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီ အခ်ိန္က ကိုမိုးသီးနဲ႔ႏိုင္ေအာင္တို႔ အားၿပဳိင္မႈမွာ ႏိုင္ေအာင္ဖက္က နည္းနည္းအားသာေနတယ္။ သာတယ္ဆိုတာ ေတာ္ လွန္ေကာ္မတီကိစၥေပါ့။ အဲဒီေကာ္မတီအေၾကာင္းေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္းအေသးစိတ္မသိဘူး။ အဲဒီ ေတာ့ ကိုမိုးသီးဇြန္က ထြက္ေပါက္ရွာေနၿပီ။ ႐ိုး႐ိုးသားသားထြက္ေပါက္မရွာဘဲနဲ႔ ေျမာက္ပိုင္းေၾကးနန္းကို ကိုင္ၿပီးထြက္ေပါက္ရွာတယ္္။ ေျမာက္ပိုင္း မွာ ေထာက္လွမ္းေရးေတြ လူတစ္ရာေက်ာ္ဖမ္းမိေနၿပီ။ ေျမာက္ပိုင္းမွာ ေထာက္လွမ္းေရးေတြေရာက္ေနသလို ဒီညီလာခံထဲ မွာလည္း ေထာက္လွမ္းေရးေတြ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ ေရာက္ ေနသလဲ ကၽြန္ေတာ္မသိဘူး။ ဒီေထာက္လွမ္းေရးေတြက
ကၽြန္ ေတာ့္ကို တုိက္ေနၾကတာလို႔ေျပာတယ္။ အဲဒီ အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ကထၿပီး ကိုမိုးသီး စကားကိုအရမ္းမေျပာနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္ ေျမာက္ပိုင္းကလာတဲ့ရဲေဘာ္။ ေျမာက္ပိုင္းအေၾကာင္းကို ကၽြန္ေတာ္ခင္ဗ်ားထက္ ပိုသိတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းကိစၥ တစ္ခုခုမွား ေနၿပီ။ ဒါမ်ဳိးမေဖာက္ခြဲပါနဲ႔။ ခင္ဗ်ားကို ပုဂၢဳိလ္ေရးေလးစားတယ္။ ဒါမ်ဳိးႏိုင္ငံေရးေဖာက္ခြဲတာကိုေတာ့ မႀကဳိက္ဘူး။ အဲဒီမွာ ေျမာက္ပိုင္း ကိုယ္စားလွယ္တစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ ကိုလွေ႒းက ကၽြန္ေတာ့္ကိုဆြဲထိုင္ခိုင္းတယ္။ သူက ေျမာက္ပိုင္းကိစၥကို ဒီညီလာခံမွာ မရွင္းပါနဲ႔။ ခင္ဗ်ားတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ျပႆနာကိုပဲအရင္ရွင္းပါလို႔ေျပာတယ္။ မိုးသီး-ႏိုင္ေအာင္ အုပ္စုႏွစ္စုက ၿပဳိင္ရင္းကြဲေတာ့ မလိုျဖစ္လာတယ္။ အဲဒီမွာ မဟာမိတ္ျဖစ္တဲ့ KNU က မင္းတို႔ စစ္ေရးလည္း အေျခအေနမေကာင္းဘူး။ ေပါင္းခိုင္းလို႔ရမယ္ထင္ၿပီး မာနယ္ပေလာမွာလာၿပီးလုပ္လွဲ႔ဆိုၿပီး ေခၚလိုက္တယ္။ အမွန္ကေတာ့ KNU က အဖြဲ႕မကြဲ ေစခ်င္ လို႔ေခၚလိုက္တာ။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ျမကိုယ္တိုင္လာၿပီး မကြဲၾကဖို႔ေျပာတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြမကြဲၾကပါနဲ႔။ ရေအာင္ၫွိၾကပါ။ သမိုင္းမွာေက်ာင္းသားကြဲတယ္ဆိုရင္ ငါတို႔လည္းမေကာင္းဘူး ရေအာင္ညွိဆိုၿပီးျပန္သြား တယ္။ ညွိၾကတယ္။ ညွိရင္း ညွိရင္း မရေတာ့ဘူး။ ေနာက္ဆံုး KNU က ရာဇသံေပး တယ္။ ကြဲမယ္ဆိုရင္ သူတို႔ စခန္းမွာအကြဲမခံႏိုင္ဘူး ျပန္ၾကေတာ့ဆိုၿပီးေျပာတယ္။
မာနယ္ပေလာကိုလာတုန္း က တစ္စုတစ္စည္းထဲ။ အခုျပန္ေရႊ႕တဲ့အခါမွာ ႏွစ္စုကြဲသြားတယ္။ မိုးသီးဇြန္ဦးေဆာင္တဲ့ အဖြဲ႕က ေအာင္သူၿငိမ္း တို႔တပ္ရင္း ၂၁၂ မွာ ေနလိုက္တယ္။ ၿပီးေတာ့ တတိယညီလာခံကို ဆက္လုပ္တယ္။ ညီလာခံက ေကာ္မတီတစ္ ခု ဖြဲ႕လိုက္တယ္။ အဲဒီ ေကာ္မတီမွာ မိုးသီးဇြန္က ဥကၠ႒။ ေအာင္သူၿငိမ္းက ဒုဥကၠ႒လား အေထြေထြအတြင္း ေရး မွဴးလား မမွတ္မိေတာ့ဘူး။ ေကာ္မတီ၀င္ေတြက အရင္ AB ပထမစဖြဲ႕ေတာ့ အေထြေထြအတြင္းေရးမွဴးလုပ္တဲ့ သန္း၀င္း တို႔ ေဌးႏိုင္ တို႔ပါသြားတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းေရာ မင္းသမီးစခန္းကလူေတြေရာ ကိုႏိုင္ေအာင္တို႔နဲ႔ သံလြင္စခန္းကို လိုက္ၿပီး ေတာ့ ညီလာခံတစ္ခုလုပ္တယ္။ လူမ်ားတာကေတာ့ ကိုႏိုင္ေအာင္တို႔ဖက္ကမ်ားတယ္။ အဲဒီကေန ဗဟိုေကာ္မတီတစ္ခုဖြဲ႕ လိုက္တယ္။ ဥကၠ႒က ကိုႏိုင္ေအာင္၊ ဒုဥကၠ႒က ေက်ာ္ေက်ာ္(ေက်ာ္ေက်ာ္ဆိုတာ ဆယ္ျပား ေက်ာ္ေက်ာ္)၊ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴးက မင္းသမီးစခန္းက မ်ဳိး၀င္း။ ႏွစ္ျခမ္းကြဲၿပီးသြားတဲ့ အခ်ိန္မွာေတာ့ ေျမာက္ပိုင္းသည္ ကိုႏိုင္ေအာင္ရဲ႕ လက္ ေအာက္ကိုေရာက္သြားၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္ကျပန္ဖို႔ရက္ကို ေစာင့္ေနတာ။ ဒါေပမယ့္အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုလွေဌးဆီကို ေျမာက္ပိုင္းက ေၾကးနန္းေရာက္ေနၿပီ။ ကၽြန္ေတာ္က မသိေသးဘူး။ ညီလာခံၿပီးလို႔ ငါးရက္ေျမာက္ေန႔မွာ သိရတာ။ သံလြင္စခန္းမွာက သူငယ္ခ်င္းမ်ားတယ္။ ဥကၠ႒ က စိုင္းမင္းသူ လည္း RIT က သူငယ္ခ်င္းပဲ။
ေအာက္တိုဘာလကုန္ပိုင္းမွာ ဘုရားကန္ေတာ့ၿပီး အခန္းကို အျပန္မွာ ေသနတ္ေတြနဲ႔၀ိုင္းလာၿပီး ကိုစိုးလင္း ခင္ဗ်ားကိုကၽြန္ေတာ္တို႔ဖမ္းတယ္ဆိုၿပီးဖမ္းလိုက္တယ္။ ဘယ္လို ျဖစ္တာ လဲဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ကေမးတဲ့ အခါ ေက်ာ္ေက်ာ္(အပု)က ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းက AB တံဆပ္ကိုဆြဲခြာၿပီး မင္းနဲ႔ ဒီတံဆိပ္နဲ႔မတန္ဘူးလို႔ေျပာတယ္။ ခ်ဳပ္မယ့္ေနရာကို လက္ထိပ္ခတ္ ဇြတ္ဆြဲလာရင္း ေနာက္ကေန ကိုႏိုင္ေအာင္ေရာက္လာ တယ္။ ကၽြန္ေတာ္က ကိုႏိုင္ေအာင္ အစ္ကိုႀကီး ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။ကၽြန္ေတာ့္ကို ဖမ္း ၿပီလို႔ ေမးေတာ့ သူက လက္ထဲက ေၾကးနန္းစာရြက္ကိုထုတ္ျပၿပီး မင္းဖတ္ၾကည့္လို႔ေျပာတယ္။ ေၾကးနန္းထဲမွာ စစ္ေဆးေတြရွိခ်က္မ်ားအရ ကိုစိုးလင္းမွာ န၀တသူလွ်ဳိျဖစ္ပါသျဖင့္ လိုအပ္သလိုဆက္လက္အေရးယူေဆာင္ ရြက္ပါရန္ ေအာက္က ေအာင္ႏိုင္ဆိုၿပီးပါတယ္။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ေတာ္က ဥကၠ႒ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႔မွားေတာ့မယ္။ ခင္ဗ်ားမွာတာ၀န္အရွိဆံုးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ကေျပာတယ္။ ဥကၠ႒ ခင္ဗ်ား အေသအခ်ာေျဖရွင္းပါ။ သမိုင္းမွာလည္း သင္ခန္းစာယူစရာေတြအမ်ားႀကီးရွိပါတယ္လို႔ေျပာေတာ့ သူက စိတ္ခ်ညီေလး မင္းကိစၥအမွန္အတိုင္း ျဖစ္ေစ ရမယ္။ ကိုယ္ ေျမာက္ပိုင္းကို သြားမယ္။ မင္းကိစၥကို တရာမွ်တေအာင္ရွင္းေပးမယ္။ အဲဒီလို ေျပာၿပီး ေနာက္ သူ႔ ကိုမေတြ႕ရေတာ့တာ။ အဲဒီေနာက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ထားတယ္။ မာနယ္ပေလာက်တဲ့ အခ်ိန္မွာေတာင္ ထိုင္းဖက္ကမ္းမွာ အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ထားတယ္။ အက်ယ္ခ်ဳပ္နဲ႔ေနရခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကိုထားတဲ့ အခန္း ေအာက္မွာ ABSDF ဗဟို႐ံုးရွိတယ္။ တစ္ရက္က ဗဟို႐ံုးကဖြင့္ထားတဲ့ ေရဒီယိုမွာ ဘီဘီစီနဲ႔ ABSDF အတြင္း ေရးမွဴး ကိုေအာင္ထူးတို႔ အင္တာဗ်ဴးလာေနတယ္။ ဘီဘီစီက ေျမာက္ပိုင္းမွာ သတ္တာျဖတ္တာေတြကို ဗဟိုက ဘယ္လို သေဘာထားလဲေမးေတာ့ သူကတာ၀န္ယူတယ္လို႔ေျပာတာၾကားလိုက္ရေတာ့ ေျမာက္ပိုင္းမွာေတာ့ သတ္ၾကျဖတ္ၾကၿပီ လို႔သိလိုက္ရတယ္။ ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္ ပါ မပါေတာ့ မသိဘူး ၁၅ ေယာက္ အသတ္ခံ ရတယ္ဆိုတာေလာက္ေတာ့ သိလိုက္ရၿပီ။ သႀကၤန္အၿပီးမွာ ထိုင္းဖက္ကမ္းကေန ညဖက္ႀကီးေလွနဲ႔ အမွတ္ ၂၁၀ တပ္ရင္း အေပၚကုန္းမွာရွိတဲ့ ေက်ာင္း သားစစ္ေၾကာေရးစခန္း ကိုေျပာင္း တယ္။ ေလွေပၚမွာ မင္း လိမ္ဖို႔ မႀကဳိးစားနဲ႔။ ဥကၠ႒လည္းေျမာက္ပိုင္းကျပန္ေရာက္ေနၿပီ။ ငါတို႔အကုန္သိ ၿပီးသားဆိုၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္တဲ့စကား စေျပာတယ္။ စစ္ေၾကာေရးစခန္းမွာ ေခြးအိမ္ေလးနဲ႔ထားတယ္။ ေခြးအိမ္ ဆိုတာ အိမ္ရင္ ေျခေထာက္ကို ဆန္႔ၿပီး အိပ္လို႔မရဘူး။ ေထာင္ၿပီးအိပ္မွရတယ္။ အဲဒီေနာက္ စစ္ေၾကာေရးစေတာ့တာပဲ။ စစ္ေၾကာေရးကို တာ၀န္ ယူတာက ကိုလွေ႒း။ ပထမ ႏွစ္ရက္ သံုးရက္ေလာက္ကေတာ့ ႐ိုး႐ိုးေမးေနတာ။
ကၽြန္ေတာ္က မဟုတ္ဘူးလို႔ ေအးေအးေဆးေဆးရွင္းျပပါတယ္။ အဲဒီကေနသူတို႔က မင္းတို႔ေထာက္လွမ္းေရးေတြက အသားမနာရင္မရဘူး ဆိုၿပီး စလာတယ္။ မ႐ိုက္ပါနဲ႔။ ကၽြန္ေတာ္က အနာမခံႏိုင္ဘူး။ အသားနာလာရင္ လိမ္ေျပာမိလိမ့္မယ္။ ငိုယိုၿပီး ေတာင္းပန္ တာကို မရဘူး။ ႐ိုက္တာပဲ။ ႐ိုက္ရင္း ႐ိုက္ရင္းနဲ႔ မင္းက well train ပဲ။ မင္းလိုေပါက္စမေျပာနဲ႔ ထြန္းေအာင္ေက်ာ္လို ဆင္ႀကီး ကိုေတာင္ ၿဖဳိလာတာဆိုတဲ့ အသံေတြလည္း ၾကားလာရတယ္။ ႐ိုက္ၿပီးရင္ ေခြးအိမ္ေလးထဲကိုျပန္ထည့္။ ထမင္းကလည္း ေကၽြးတစ္ရက္မေကၽြးတစ္ရက္နဲ႔ စိတ္ဓာတ္ စစ္ဆင္ေရးလုပ္ တယ္။ ထုတ္ၿပီးျပန္႐ိုက္နဲ႔ ရက္ေတြဆက္လာတဲ့အခါက်ေတာ့ စဥ္းစားမိတယ္။ ဟိုလူေတြလည္း အသတ္ခံလိုက္ ရၿပီ။ ငါလည္း ဒီအတိုင္းအသတ္ခံရမလား။ ၀န္ခံလိုက္ရင္ ေလာေလာ ဆယ္ သက္သာမယ္။ လြတ္လမ္းျမင္ရင္ ျမင္လာႏိုင္တယ္ဆိုၿပီး စဥ္းစားမိတယ္။ အဲဒီလိုနဲ႔သူတို႔ဆီကို ခြင့္ေတာင္းတယ္။ ႏွစ္ရက္ ေလာက္အခ်ိန္ေပးပါ။ စဥ္းစားပါဦးမယ္လို႔ေျပာၿပီး ဘယ္လိုေျပာရင္ရမလဲဆိုၿပီး စဥ္းစားတယ္။ ႐ိုး႐ိုး ေထာက္လွမ္း ေရးပါလို႔ေျပာရင္ သူတို႔ကလက္တံရွည္လို႔ လိမ္တာေနမွာစိုးလို႔ အထူးေထာက္လွမ္းေရးဆိုၿပီးေျပာရ တယ္။ သူတို႔က အဲဒါကို လက္ခံတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာသြားျဖစ္လဲဆိုေတာ့ ေျမာက္ပိုင္းနဲ႔ဆက္စပ္တာကို ဘာမွ မေျပာႏိုင္ဘူး။ ႐ိုက္ေလ မေျပာႏိုင္ ေလ။ အဲဒီမွာ ဘာျဖစ္လဲ ဆိုေတာ့ ေျမာက္ပိုင္းက ကိုထြန္းေအာင္ေက်ာ္တို႔ ကိုခ်ဳိႀကီးတို႔ နန္းေအာင္ေထြးၾကည္တို႔ ၀န္ခံတာကို ႐ိုက္ထားတဲ့ ဗီြဒီယိုကို ၂၀၁ တပ္ရင္းဖက္မွာ အသံအက်ယ္ႀကီးနဲ႔ဖြင့္ျပတယ္။ တမင္ဖြင့္ျပတာလားတိုက္ဆိုင္ တာလားေတာ့ မသိဘူး။ အဲဒါေတြကိုၾကားၿပီး ကၽြန္ေတာ္လည္း သူတို႔ေျပာတဲ့ အတိုင္းပဲလိုက္ေျပာတာေပါ့။ သူတို႔က ေနာက္တစ္ခုထပ္ေျပာ ခိုင္းျပန္တယ္။ မင္းဒီကိုလာတာ ဘယ္သူ႕ အခ်ိတ္အဆက္နဲ႔လာတာလဲ လုပ္ျပန္တယ္။ အျပင္လူေတြ ေလွ်ာက္ေျပာတာ လက္မခံဘဲ အတြင္းကလူကို ေဖာ္ခိုင္းတယ္။ အဲဒီမွာ ဆရာေန၀င္းေအာင္ ဖမ္းထားၿပီးၿပီ လား မဖမ္းရေသးဘူးလားမသိဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ လည္း မခံႏိုင္တဲ့အဆံုး ဆရာ့နာမည္ကိုေျပာလိုက္ရတယ္။ တစ္ရက္ေတာ့ ဆရာ့ကို ႐ိုက္ႏွက္ၿပီးစစ္ေနတာကို ကၽြန္ေတာ့္ေခြးအိမ္ေလးထဲက ျမင္လိုက္ရတယ္။ ေနာက္ဆံုး ဆရာေရာ ကၽြန္ေတာ္ေရာ ၀န္ခံတဲ့အခံက်ေတာ့လည္း သူတို႔က တစ္ဆင့္တက္ၿပီး မိုးသီးဇြန္ကေထာက္လွမ္းေရးလား လုပ္ျပန္တယ္။ ႏွစ္ေယာက္စလံုးက မဟုတ္ဘူးလို႔ဆိုတဲ့အခါ မိုးသီးဇြန္ ထဲမွာ မင္းတို႔လူဘယ္သူရွိလဲလို႔ ေမးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္လံုး ကပဲ ကိုေဌးႏိုင္ကိုသြားထြက္မိတယ္။ အဲဒီမွာ ကၽြန္ ေတာ္စဥ္းမိတာ ဆရာေန၀င္းေအာင္ကိုေျပာေတာ့ ဆရာ့ကို ဖမ္းတယ္၊ ကိုေဌးႏိုင္ကိုေျပာေတာ့ ကိုေဌးႏိုင္ကိုဖမ္းတယ္။ ဒီအ တိုင္းဆို လူေတြအမ်ားႀကီး ဒုကၡေရာက္ ရေတာ့မွာပဲ။ မင္းတို႔ဖမ္းခ်င္ရင္ဖမ္းကြာဆိုၿပီး ဗဟိုေကာ္မတီ ဒုဥကၠ႒ကစၿပီး သံလြင္ စခန္းမွာေတြ႕တဲ့လူေတြ အကုန္လံုးရဲ႕ နာမည္ေတြေလွ်ာက္ေျပာလိုက္တယ္ ။ အဲဒီနည္းကမွန္လား မမွန္လားေတာ့ မသိဘူး။ လူေတြေတာ့ မဖမ္းေတာ့ဘူး။
ေမး - ဒီလိုမ်ဳိး သံလြင္စခန္းမွာ ႐ိုက္ႏွက္စစ္ေဆးတာေတြလုပ္ဖို႔ ဘယ္သူက စီစဥ္တာလဲ။
ေျဖ - ဒီလိုမ်ဳိးစစ္ေၾကာေရးစခန္းဖြင့္ၿပီး ေက်ာင္းသားအခ်င္းခ်င္း႐ိုက္ႏွက္စစ္ေဆးဖို႔ ကိုႏိုင္ေအာင္ အမိန္႔ေပး တာ။ သူအမိန္႔ ေပးလို႔ ဒီလိုလုပ္ရဲတာ။ စစ္ေကာ္မတီဥကၠ႒ကလည္း သူပဲ။ သူအမိန္႔ေပးတာ။ ကၽြန္ေတာ္ ႏိုင္ငံျခားသူတစ္ေယာက္ေရွ႕မွာ “ကၽြန္ေတာ္ေထာက္လွမ္းေရးမဟုတ္ဘူး” တစ္ခြန္းထြက္မိလို႔ တစ္ညလံုး အ႐ိုက္ခံရတာ သူ႔ေရွ႕မွာပဲ။ သူ လက္ေဖ်ာက္တီး ေခၚၿပီး အ႐ိုက္ခိုင္းတာ။ ညွင္းဆဲမႈေတြအကုန္လံုး ကိုႏိုင္ေအာင္ရဲ႕ အမိန္႔နဲ႔ လာတာ ဆိုတာ ေသခ်ာတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းကိစၥ မွာ ကိုႏိုင္ေအာင္ပတ္သက္မႈရွိလား မရွိလားဆိုတာက ေတာ့ အဲဒီအခ်ိန္က ေျမာက္ပိုင္းမွာ ရွိမေနတဲ့အတြက္ မေျပာႏိုင္ဘူး။ ေျမာက္ပိုင္း ကိစၥနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ဗဟိုေကာ္ မတီက မတ္လ ၁ ရက္ေန႔မွာ စာထုတ္တယ္။ ေျမာက္ပိုင္းက အစီရင္ခံစာကို အေျခတယ္ၿပီးေရးထားတာ။ သာမန္တာ၀န္ခံတာ မဟုတ္ဘူး။ ႏွစ္ႏွစ္ကာကာကို တာ၀န္ခံၿပီးထုတ္ထားတာ။ ဗဟိုေကာ္မတီ တစ္ခုလံုး တာ၀န္ခံၿပီးထုတ္ထားတာ။ အတြင္းေရးမွဴး(၁)ေအာင္ထူး(အခု ေရွ႕ေနမ်ားေကာင္စီ)ဆိုၿပီး လက္မွတ္ထိုးထုတ္ ထားတာ။ ေနာက္တစ္ခါ ေမလ ၃၁ ၇က္ေန႔မွာ ကိုႏိုင္ေအာင္ကိုယ္တိုင္ စာတစ္ေစာင္ထုတ္တယ္။ အဲဒီမွာလည္း ေျမာက္ပိုင္း ကိစၥေတြကို ဥကၠ႒တစ္ေယာက္အေနနဲ႔လက္ခံတယ္ဆိုတဲ့သေဘာမ်ဳိးနဲ႔ စာထုတ္တာ။ စာေတြဖတ္ ၾကည့္ ရင္ေပၚပါတယ္။ ေျပာမယ္ဆိုရင္ ေျမာက္ပိုင္းကေန မာနယ္ပေလာကိုလာတာ ေလးလၾကတယ္။ လမ္းေလွ်ာက္လာရတယ္။ စက္နဲ႔ဆက္သြယ္ တာကလည္း KIA ကတစ္ဆင့္ဆက္သြယ္ရတာျဖစ္လို႔ အရမ္းခက္ခဲတယ္။ ကၽြန္ေတာ့္ကိုဖမ္းထာက ေအာက္တိုဘာလကုန္ ၉၁ ခုႏွစ္။ ေျမာက္ပိုင္းမွာ ေခါင္းျဖတ္သတ္တာ ၉၂ ေဖေဖၚ၀ါရီ။ အဲဒီၾကားထဲမွာသံုးလေလာက္ကြာတယ္။ ၉၂ ေဖေဖာ္၀ါရီ ၁၂ ရက္မွာ ေခါင္းျဖတ္ သတ္တယ္။ ၉၂ က ရက္ထပ္ႏွစ္ဆိုေတာ့ ေဖေဖၚ၀ါရီလက ၂၉ ရက္ရွိတယ္။ သူတို႔စာထုတ္တာက မတ္ လ ၁ ရက္။ ေျပာခ်င္တာက ၁၇ ရက္ေလာက္အတြင္းမွာ စာထုတ္တယ္။ ၁၇ ရက္အတြင္းမွာ ေသေသခ်ာခ်ာမေလ့လာဘဲ ေျမာက္ပိုင္းကိစၥကို ဗဟိုကစာထုတ္တာဟာ မင္းသမီးစခန္းလိုပဲ အားႀကီးတဲ့ေျမာက္ပိုင္းရဲ႕ အင္အားကိုလိုခ်င္လို႔ လုပ္တဲ့သ ေဘာပဲ။ ေဒါက္တာ ေသာင္းထြန္းကလြဲၿပီး လက္မွတ္ထိုးခဲ့တဲ့သူေတြအားလံုးမွာ တာ၀န္ရွိတယ္။ ေျမာက္ပိုင္းကိစၥမွာ ေထာက္ လွမ္းေရးကိုေဖာ္ ထုတ္ႏိုင္တယ္ဆိုတဲ့အတြက္ ႏိုင္ေအာင္ဟာ ျပင္ပမွာႏိုင္ငံေရးေတာ္ေတာ္တက္သြားတယ္။ မိုးသီးဇြန္ကလံုး၀ ေျမာင္းထဲကိုျပဳတ္က်သြားတယ္။ အဲဒီအရွိန္နဲ႔႔ပဲ လက္ရွိမွာ သူလုပ္ေနတဲ့ ျပည္တြင္းမွာေထာက္ပံ့ေရး အဆက္အသြယ္ေတြ ဆိုတာ အဲဒီအရွိန္နဲ႔ရခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရး figure နဲ႔ ရသြားတဲ့ အေနအထား။
ေမး - စစ္ေၾကာေရးစခန္းက ဘယ္အခ်ိန္မွာ လြတ္ေျမာက္ခဲ့သလဲ။
ေျဖ - ဖမ္းဆီးစစ္ေဆးၿပီး ကၽြန္ေတာ္ကိုေထာင္ ဆယ္ႏွစ္ခ်လိုက္တယ္။သူရဲ႕စာေတြမွာ လူ႔အခြင့္အေရးေတြ ဘာေတြေျပာ ထားေပမယ့္ ဘာလူ႕အခြင္အေရးမွ မေပးဘူး။ ဆရာေန၀င္းေအာင္ကေတာ့ သူ႕အမ်ဳိးသမီးနဲ႔ ႏွစ္လတစ္ခါေလာက္ ေတြ႕ခြင့္ ရတယ္။ အဲဒီမွာလည္း ေပးတဲ့ပစၥည္းေတြကို ျဖတ္စားလာဘ္စားလည္း လုပ္ေသးတယ္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ၾကားဖူးတဲ့ ေထာင္ေတြ ထက္ ေတာင္ဆိုးေသးတယ္။ မာနယ္ပေလာက်ၿပီးသြား ေတာ့ ေဒါင္းဂြင္ကိုေျပာင္းရတယ္။ ေဒါင္းဂြင္ကမွတစ္ဆင့္ ကရင္နီကို ေျပာင္းရတယ္။ ကရင္နီကိုေျပာင္းတဲ့အခါမွာ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အခ်ဳပ္ခန္းကို ကုိယ္တိုင္ေဆာက္ရတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာကၽြန္ေတာ္ တို႔အဖြဲ႕က ေလးေယာက္ ျဖစ္သြားၿပီ။ ဆရာေန၀င္းေအာင္၊ ျမင့္ဦး၊ ကိုထင္ေက်ာ္နဲ႔ ကၽြန္ေတာ္။ သူတို႔သံုးေယာက္က ဘယ္လို ေတြးလဲဆို ေတာ့ စစ္ေရးအေျခအေနအရ ေနာက္ထပ္ စခန္းတစ္ခုေျပာင္းရင္ေခၚမသြားဘူး။ သတ္ၿပီးထားခဲ့ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ကိုသိေတာ့ ေျပးဖို႔လုပ္ေနၾကတာ။ ကၽြန္ေတာ့ကို ႀကဳိၿပီးအသိမေပးဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က အဖြဲ႕အစည္းအေပၚ မွာစိတ္မနာႏိုင္ေသးလို႔ဆိုၿပီး သူတို႔က အသိမေပးဘူး။ ေျပးမယ့္အခ်ိန္မွ အသိေပး တယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ကိုယ္ထင္ေက်ာ္က အေစာင့္ေတြကိုသတ္ၿပီးမွသြားမယ္ဆိုလို႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကတားခဲ့ရ ေသးတယ္။ ျမန္မာျပည္ဖက္ျပန္ရင္ ကရင္နီနဲ႔အစိုးရတပ္ ေတြတိုက္ပြဲျဖစ္ေနလို႔ ထိုင္းဖက္ကိုထြက္ေျပးရတယ္။ ထိုင္းမွာေျပးရင္းလႊားရင္း ေနာက္ဆံုး လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးကအဖမ္းခံ ရၿပီး ျမန္မာ ျပည္ျပန္ေရာက္လာခဲ့တယ္။
ေမး - ဘာျဖစ္လို႔ ေျမာက္ပိုင္းကိစၥေတြက ႏွစ္ ၂၀ ေက်ာ္လာမွ အစေပၚလာတာလဲ။
ေျဖ - ျပည္တြင္းကိုျပန္ေရာက္လာတဲ့အခါမွာ ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ အေတာ္ျပန္တည္ေဆာက္ယူရတယ္။ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့အျဖစ္ေတြ ေၾကာင့္ အဖြဲ႕အစည္းဂုဏ္သိကၡာထိခိုက္မွာလည္းစိုးတယ္။ ဒီကိစၥေတြအခုလိုျပန္ေပၚလာတာကေတာ့ ကိုထိန္လင္းေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ ကိုထိန္လင္းရဲ႕ သန္းႀကီးမတို႔ လူကက္ဆက္လို႔ထြက္လာၿပီး ေအာင္မိုး၀င္းရဲ႕ ေျမာက္ပိုင္းေဒသမွအ႐ိုးတြန္သံ မ်ားထြက္လာတယ္။ ျပည္တြင္းမွာေတာ့ ဒီလိုေပၚေပၚထင္ထင္ ျဖစ္လာတာကေတာ့ ကိုညီညီေက်ာ္ကစတာပါ။ ေျပာရရင္ ေတာ့ Social Media ေတြ အားေကာင္းတဲ့အခ်ိန္လည္းျဖစ္ လို႔ပါ။ ျပည္ပမွာေရာက္ေနတဲ့ကေလးေတြ ဒီကိစၥကိုအစေဖာ္ဖို႔ ႀကဳိးစားတိုင္း ႏႈတ္ပိတ္ခံရမယ္ဆိုၿပီး ၿခိမ္းေျခာက္ခံရတာေတြလည္းရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ပါ။
ေမး - ၿပီးခဲ့တဲ့ မတ္လ ၂၅ ရက္ေန႔မွာ ကိုႏိုင္ေအာင္က ေျမာက္ပိုင္းကိစၥေတြနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ျပန္ရွင္းခဲ့တယ္။ အဲဒီရွင္းလင္းခ်က္ကို ဘယ္လိုသေဘာေပါက္ပါသလဲ။
ေျဖ - အဲဒီစာထဲမွာ ကိုစိုးလင္းနဲ႔ ကိုေန၀င္းေအာင္တို႔က တပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြ ဒုကၡေရာက္ေအာင္ေလွ်ာက္ေျပာတယ္လို႔ေရးထား တယ္။ သူတို႔ေျပာတဲ့လူေတြထဲမွာ လက္ရွိႏိုင္ငံေရးနယ္ပယ္ထဲမွာ တက္ၾကြစြာ ဦးေဆာင္လႈပ္ရွားတဲ့ သူေတြပါေနတယ္တဲ့။ အဲဒီအတြက္ေၾကာင့္ ထုတ္ေဖာ္ရန္မသင့္ဆိုၿပီး သူေရးတယ္။ အဲဒီစာနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ၂၆ ရက္မွာ ကၽြန္ေတာ့္ facebook မွာ ျပန္ေရးတယ္။ ရဲရဲသာဖြင့္ခ်လိုက္ပါ ကိုႏိုင္ေအာင္ဆိုၿပီး။ အဲဒီစာမွာ ကၽြန္ေတာ္တို႔က တပ္ဖြဲ႕၀င္ေတြဒုကၡေရာက္ေအာင္လုပ္ တယ္၊ တစ္ျခားနာမည္ေတြထည့္လို႔မေကာင္းဘူးလို႔သာေျပာထား ၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ႐ိုက္ႏွက္စစ္ေဆးတာ တစ္လံုးမွထည့္ မထားဘူး။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ႐ုိက္ႏွက္စစ္ေဆးလို႔သာ ထြက္ရတာ။ ကေန႔အထိ သူ႕စာကိုေတာင္းပန္စာလို႔မယူဆဘူး။ သူ႔ရဲ႕ အနာဂတ္ႏိုင္ငံေရးမွာ သူ႕ရဲ႕ပံုရိပ္ကို မထိခိုက္ေအာင္ တျခားလူေတြကိုဆက္နင္းသြားတယ္လို႔ပဲယူဆတယ္။
ေမး - ဘာျဖစ္လို႔ ဒီလိုယူဆႏိုင္တာလဲ။
ေျဖ - ကၽြန္ေတာ္ယူဆတဲ့ ယူဆခ်က္မွန္ မမွန္ ဒီေန႔အေျခအေနေတြက သက္ေသျပေနတာပဲေလ။ ကိုႏိုင္ေအာင္ ျပန္လာ ေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ သတင္းေတြ လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ေလာက္ကစၿပီးၾကားလာရတယ္။ ၾကားခါစက လံုး၀မယံုဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔ လဲဆိုေတာ့ ကိုႏိုင္ေအာင္ဟာ သူေျဖရွင္းစရာကိစၥေတြကို လံုး၀မေျဖရွင္းရေသးဘူး။ ေရွာင္ေန ေသးတယ္။ ေယာက္်ားပီသပါ ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ္ေရးခဲ့တယ္။ ဒီေန႔အခ်ိန္ထိ ဘာမွမလုပ္ေသးဘူး။ ကၽြန္ေတာ္က ကိုယ့္စိတ္နဲ႔ႏႈိင္းၿပီး သူေတာ့ ဒါေတြမေျဖရွင္း ေသးဘဲ မလာေလာက္ေသးဘူးတြက္ထားတာ။ ေနာက္တစ္ခုက ABSDF ကေနၿပီး ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သက္လို႔ အမွန္တရားေဖာ္ ထုတ္ေရးေကာ္မတီဆိုၿပီးဖြဲ႕တယ္။ အဲဒီေကာ္မတီရဲ႕စာထဲမွာလည္း ၂၀၁၃ ခုႏွစ္ ေမလမွ အစီရင္ခံစာထြက္မွာ။ အဲဒီအစီရင္ ခံစာမထြက္ေသးခင္ေတာ့ လာမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ယံုထားတာ။ အခု အဲဒီလိုမဟုတ္ဘူး။ ေနာက္ဆံုးၿပီးခဲ့တဲ့ တစ္ရက္ႏွစ္ရက္က ဆိုရင္ ကိုႏိုင္ေအာင္ ဒီေန႔ပဲ မဲေဆာက္ကေန ဘန္ေကာက္ကိုတက္သြားၿပီ။ ကိုႏိုင္ေအာင္တို႔ မဲေဆာက္က႐ံုးကို ႏိုင္ငံျခားက အေထာက္အပံ့မေပးေတာ့ဘူး။ ျပည္တြင္းကိုပဲ၀င္ဖို႔ ႏိုင္ငံျခားကဖိအားေပးေနၿပီ။ အေထာက္အပံ့ကို Indirect မေပးေတာ့ ဘူး။ Direct ပဲေပးေတာ့မယ္။ ျပည္တြင္းကိုသာရေအာင္ေျပာင္းလို႔ ေျပာသံေတြၾကားရတယ္။ တစ္ခ်ဳိ႕လည္း ျပန္ဖို႔ျပင္ၾကၿပီ။ သူ႔အိမ္မွာလည္း ျပန္ဖို႔ ငါးေယာက္ေလာက္ ေရာက္ေနၿပီ။ သူလည္း တစ္ခ်ဳိ႕ပိုင္ဆိုင္မႈေတြ ျပည္တြင္းကို ေျပာင္းေနၿပီ။ ဒါမ်ဳိး ေတြၾကားေနရတယ္။ အဲဒီလိုၾကား ေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ ကိုႏိုင္ေအာင္ ၾသဂုတ္လ ၃၁ ရက္ေန႔ ေန႔လည္ ၁ နာရီ ၅၅ မိနစ္မွာ TG ဘယ္ေလာက္နဲ႔ ေရာက္မယ္ဆိုတာၾကားေတာ့ လံုး၀မယံုလို႔ မရေတာ့ဘူး။ လက္ခံလိုက္ရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဒီလူဟာ သူနဲ႔ ပတ္ သက္တာေတြ ရွင္းစရာရွိတာေတြ မရွင္းဘဲ ျပန္လာရင္ ေျမာက္ပိုင္းေက်ာင္းသားအမ်ားစုနဲ႔ ထိပ္တိုက္ေတြ႕မွာ။ ေနာက္ ေျမာက္ပိုင္းကိစၥကို စာနာ နားလည္ တဲ့ ျပည္သူေတြနဲ႔ေတြ႕မွာ။ ဒါကေနာက္တစ္ခ်က္။ ဒါေတြကို သူဂ႐ုမ စိုက္ဘူးလား။ ေနာက္သူနဲ႔ ညွိႏႈိင္းခဲ့တဲ့ အစိုးရ၀န္ႀကီးေတြ။ အစိုးရ၀န္ႀကီးေတြကလည္း ဒီေျမာက္ပိုင္းကိစၥေတြ ကိုသိတယ္။ သိရက္သားနဲ႔ ႏိုင္ေအာင္ ေတာင္းပန္၀န္ခ်မႈမလုပ္ဘဲနဲ႔ လက္ခံၿပီဆိုရင္ ဘာလုပ္ၾကမလဲ။ ေသခ်ာတယ္ ကိုႏိုင္ေအာင္မွာ အၾကံအစည္ တစ္ခုခုေတာ့ ရွိေနၿပီ။ လက္၀ါးခ်င္း႐ိုက္ထားၾကၿပီးၿပီ။ ေသခ်ာတယ္ မ႐ိုးသားေတာ့ဘူး။ သူျပန္လာခ်င္ရင္ျပန္လာပါ ကၽြန္ ေတာ္ ေစာေစာကအခမ္းအနားမွာေျပာခဲ့သလိုပါပဲ။ မဟာဂႏၵာ႐ံု ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး စာသင္ သားေတြကို ဆံုးမသလိုပဲ စိတ္ေကာင္းေလးထားၿပီးျပန္လာပါလို႔ပဲ ေျပာခ်င္ပါ တယ္။ အ႐ႈပ္အရွင္းေတြ မရွင္းႏိုင္ ေသးခင္ စိတ္ေကာင္းေလးေတာ့ ထားေစခ်င္ပါတယ္။
ေမး - ဘာေၾကာင့္ ဒီလိုအေျခအေနမ်ဳိးမွာ ကိုႏိုင္ေအာင္ ျမန္မာျပည္ကိုျပန္လာသလဲဆိုတာ ဘယ္လို သံုးသပ္ မိပါသလဲ။
ေျဖ - ကိုႏိုင္ေအာင္က ျမန္မာျပည္ျပန္မလာခင္ကတည္းက သူ႔ရဲ႕ ႏိုင္ငံေရးရပ္တည္မႈအတြက္ ႀကဳိတင္ျပင္ ဆင္ၿပီးသား။ ဗဟု အဖြဲ႕လို အဖြဲ႕ကို ျမန္မာျပည္ထဲမွာ အေျခက်ေအာင္ ႀကဳိတင္ျပင္ဆင္ခိုင္းထားတယ္။ ေအာင္သူၿငိမ္းတို႔ ေအာင္ႏိုင္ဦးတို႔က သူ႔ လူေတြခ်ည္းပဲ။ ေနာက္တျခားအဖြဲ႕အစည္းေတြကိုလည္း ေနာက္ကြယ္ကေနသူ ေထာက္ပံ့ေနတာရွိတယ္။ ၿပီးရင္ သူ႔ေၾကြး ေၾကာ္သံရွိတယ္။ ျပည္တြင္းကို၀င္မယ္။ သူ႔ႏိုင္ငံေရးရွင္သန္ဖို႔အတြက္ ျပည္တြင္းမီဒီယာကိုလည္း ေငြအားနဲ႔၀င္ဖို႔အၾကံအ စည္ရွိတယ္။
ေမး - အခု ကိုႏိုင္ေအာင္ ျမန္မာျပည္ျပန္လာတဲ့အေပၚ ထပ္ေျပာဖို႔ရွိပါေသးလား။
ေျဖ - ကိုႏိုင္ေအာင္က တစ္ေလ်ာက္လံုး ျမန္မာႏိုင္ငံေရးအတြက္ လုပ္လာခဲ့တာ။ ဒါေပမယ့္ အခုသူေတာ္ေတာ္ ခ်မ္းသာ ေနၿပီ။ မဲေဆာက္မွာ တိုက္ႏွစ္လံုးရွိတယ္။ ဘန္ေကာက္မွာ တိုက္ခန္းရွိတယ္။ အခုေနာက္ဆံုးသိရတာဆိုရင္ သူ႔လံုျခံဳေရး အတြက္ဆိုၿပီး က်ည္ကာကားေတာင္၀ယ္စီးေနတယ္လို႔သိရတယ္။ ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ သူျပန္လာပံုကို မႀကဳိက္ဘူး။ ေျမာက္ပိုင္းကိစၥလိုဟာမ်ဳိး ဗဟိုမွာျဖစ္တဲ့ကိစၥလိုဟာမ်ဳိးေတြကို တာ၀န္ယူေျဖရွင္းၿပီးမွ ျပန္လာသင့္တယ္။ ပကတိအေျခ အေန ကိုမေရာက္ေသးခင္မွာ လူႀကီးေတြနဲ႔လက္၀ါးခ်င္း႐ိုက္ ၿပီး၀င္တာက ေတာ့သူ႕အနာဂတ္အတြက္လုပ္တာလို႔ပဲ ျမင္ ပါတယ္။
No comments:
Post a Comment
စာဖတ္သူမ်ားကြန္မန္.ေပးနုိင္ပါသည္။